Het sociaal competentiemodel

Want positieve energie, komt altijd terug!

Bij Boomerang Zorg werken we met het sociaal competentiemodel. Hierbij is de kracht van de cliënt onze prioriteit. Door middel van empowerment verwerft de cliënt meer invloed op zijn beslissingen en acties die van invloed zijn op zijn welzijn. Wij vinden het netwerk van de cliënt hierin ontzettend belangrijk. Wij proberen het netwerk - zoals familie en vrienden - daarom zoveel mogelijk te betrekken bij het traject. Verder is het personeel bij Boomerang Zorg opgeleid om andere methodieken toe te passen indien de situatie dat vraagt.

jkjl

Een andere manier van werken

Als je jongeren wilt helpen bij hun ontwikkeling, moet je kiezen hoe je dat gaat doen. Een jongere moet bijvoorbeeld het vermogen ontwikkelen om tijdsafspraken te maken. Wat doe je als een jongere te laat thuiskomt? Ga je straffen?
 
Als een jongere te laat thuiskomt, kun je tegen hem schreeuwen dat hij niet weer te laat moet komen en morgen een uur eerder op bed moet. Maar je kunt ook zeggen dat je blij bent dat hij weer thuis is en dat je je ongerust hebt gemaakt. Geef aan dat hij nu gauw naar bed moet gaan en dat jullie er morgen verder over spreken. De laatste manier gebruikt een pedagogisch werker die
werkt volgens het sociaal competentiemodel.

Ontwikkelingstaken

Het sociaal competentiemodel (SCM) is een methode die je kunt gebruiken in de residentiële hulpverlening (residentieel = in een woonomgeving voor dag en nacht). Deze methode borduurt verder op het uitgangspunt dat kinderen bepaalde ontwikkelingstaken in hun leven moeten volbrengen.
Zo’n taak is bijvoorbeeld voor kinderen (4 tot en met 12 jaar) ‘vriendjes maken’ of ‘samen spelen’. Bij jongeren (12 tot en met 21 jaar) kun je denken aan een eigen identiteit ontwikkelen.

Vaardigheden

Om een ontwikkelingstaak te kunnen volbrengen, moet je beschikken over vaardigheden. Voorbeeld: om vrienden te kunnen maken moet je beschikken over sociale vaardigheden. Doorgaans hebben kinderen genoeg vaardigheden om deze taken goed te volbrengen.
Wanneer kinderen deze taken goed volbrengen, hebben zij een grote kans om later in hun leven evenwichtig te zijn.

Balans

De samenwerking tussen vaardigheden en ontwikkeling staken geven we weer in een balans. Als een kind over voldoende vaardigheden beschikt, is de balans in evenwicht.
In-balans-min

Er zijn echter ook kinderen die niet genoeg vaardig heden hebben om de taken te volbrengen. Hun balans is niet goed. Door het ontbreken van die vaardigheden kunnen zij bijvoorbeeld gedragsproblemen laten zien.

Uit-balans-min
Een kind kan vaardigheden missen omdat het een stoornis heeft, bijvoorbeeld ADHD. Een kind kan ook vaardigheden missen omdat het uit een gezin komt waarin veel gescholden en geslagen wordt. Dit zijn stressoren. Stressoren en stoornissen kunnen de balans verstoren.
In-balans+-min-1

Ieder kind ondervindt wel eens stressoren. Een kind dat opgroeit in een veilige, vertrouwde omgeving kan het best tegen een stootje. Protectieve factoren, zoals een veilige huisomgeving, hebben een gunstige invloed op de ontwikkeling.

Hoe werkt het sociaal competentiemodel?

Met het SCM ga je kinderen helpen die vaardigheden aan te leren die zij nog missen. Je doet dit door positief gedrag te bekrachtigen en negatief gedrag te negeren. Vervolgens reik je de kinderen een alternatief aan voor dat negatieve gedrag. Hierover spreek je met hen. Samen stel je doelen op om aan te werken.
 
Wat in deze methode ook van belang is, is de manier waarop je de kinderen feedback geeft. Vaak zijn mensen snel geneigd om alleen op negatief gedrag feedback te geven. Het SCM zegt dat we dat anders moeten aanpakken. Je gaat bijvoorbeeld eerst contact maken met een kind door het bij zijn naam te noemen of door oogcontact met hem te maken. Vervolgens ga je over het onderwerp van de feedback (bijvoorbeeld feedback geven op een verslag) positieve punten opnoemen. Je hoeft het dan echt niet te laten bij één punt, je mag best meer punten opnoemen. Vervolgens geef je een suggestie voor verbetering.
 
Bijvoorbeeld: “Je bent al een heel eind op de goede weg. In je volgende verslag zou ik deze puntjes ook nog meenemen, want dan heb je een geweldig verslag.” Dit is een goede suggestie voor verbetering. Je praat niet over wat niet goed gaat en wat allemaal ontbreekt. Dat is namelijk helemaal niet nodig. Niemand vindt het leuk om te horen wat hij niet goed kan. Het is veel leuker om te horen wat goed gaat. En in die suggestie voor verbetering geef je tussen de regels door ook al aan wat ontbreekt.

Uitleg van de begrippen